آرزوی حوا
دعای من اینست، آرزوی من اینست،
که ما با همدیگه ازین دنیا برویم
آرزویی که هیچ وقت در روی زمین از بین نمی رود،
در قلب هر زنی که عاشق است جا دارد،
تا انتهای زمان؛
و این بایست با نام من خوانده شود.
ولی اگر یکی از ما باید زودتر برود،
دعای من اینه که آن نفر من باشم؛
چون او قوی است،
من ضعیفم،آنقدر که او برای من مهم است من برای او نیستم.
زندگی بدون او زندگی نیست؛
چطور می توانم تحملش کنم؟
این دعا ابدی است،
و تا زمانی که نسل من ادامه پیدا می کند متوقف نخواهد شد
من اولین زن هستم
و در آخرین زن نیز تکرار خواهد شد.
-مزار حوا
آدم: هر جا که او بود، آنجا بهشت بود.
از خاطرات حوا : نوشته مارک تواین