آره دیگه...

پسرک دوست داشتنی و خواستنی ما سه ساله شد، و اینجانب که خاله‏ی تنبلی هستم با 13 روز تاخیر اومدم اینو نوشتم. اینکه من چقدر این موجود رو دوست دارم خدا میدونه. تو فرشته کوچولوی مایی.

اینجا دو سه روزه که اومدن پاییز احساس میشه و اولین بارون پاییزی هم بالاخره دیشب و امروز بارید. نمیدونم شاید فقط واسه من اینطوره اما این هوا با اینکه دوستش دارم دلگیرم می‏کنه.

جالبه ! یه مشت کتاب واسه ارشد خریده باشی، کلی هم ایده تو کله‏ات باشه و اما واسه اینکه بهش برسی اراده به خرج ندی. نمی دونم! خوب من اینجورم! بعضی اوقات این خودم رو خیلی دوست دارم ها، اما گاهی اوقات از این تنبل بازی هام عذاب وجدان می‏گیرم. بعد کلی هم واسه کارهام توجیه میارم .دوستم میگه تو حالا ترم هفتی فرصت داری که رفتی کتاب و نمایشنامه خریدی؟! میگم یه مترجم یابد مطالعه‏اش زیاد باشه! هه هه!!!

همین الان به آقای آ گفتم این همه درس رو ول کردم دارم می‏نویسم، خرم نه؟ جواب داده درست نیست آدم کاری رو بکنه بعد توجیه کنه. اگه کاری خریته، خریته!

آی من خودم رو دوست دارم!:دی